“Kinderopvang gesloten na geval van kindermishandeling”, kopten heel wat kranten deze ochtend. Een verschrikkelijk verhaal van een kinderverzorgster die een baby dooreen schudt. Het jongetje van vijf maanden werd vorige week in allerijl binnen gebracht in het UZ Gent. Het verdict: hoogstwaarschijnlijk shakenbabysyndroom, waarna de baby meteen geopereerd werd.
Het artikel verscheen op sociale media en weekte logischerwijs een heleboel reacties los bij meelezend Vlaanderen. Ik weet ook dat’k voor kwalitatief hoogstaande commentaren niet bij de websites van Het Laatste Nieuws (aka HLN) moet zijn, maar ik kan het af en toe niet laten om er door te scrollen.
De hersenspinsels van de doorsnee HLN lezer blijven me verbazen. De ouders van de vijf maanden oude baby hebben het nog net niet zelf gezocht, maar verwijten à la “Uw kind is nergens meer veilig.” en “Zorg zelf voor je kinderen en steek ze niet in een opvang” vliegen in’t rond. Ik copy/paste even letterlijk vanuit de discussie.
Dan zit je even met open mond naar je scherm te staren waarna meteen de kern van zijn boodschap tot je doordringt. Jawel, ze bestaan nog, de mannen die pleiten voor de vrouw aan de haard.
Ik werk en mijn kinderen gaan naar de kinderopvang. Nee mijnheer X, ik werk niet om me de luxe te veroorloven van twee wagens of een vaatwasser. Ik werk omdat het me voldoening geeft en omdat ik méér ben dan enkel die moeder. Maakt dit me eens slechte moeder? Kweetnie.
Mijn kinderen gaan fulltime naar de kinderopvang. Val je daar even van achterover, beste mijnheer X. We kozen niet voor de eerste de beste kinderopvang. Ik koos voor een kinderopvang die mooi aansluit bij mijn waarden en normen, een kinderopvang die ik in mijn prille zwangerschap bezocht en waarbij ik enkel lachende gezichten zag. Een kinderopvang waar me opviel met hoeveel liefde en professionaliteit de kinderverzorgsters hun job uitvoerden. Ik zag hen troosten, knuffelen en spelen.
Mijn mening.
Update: Na de operatie bleek dat het kindje een hersenbloeding had. Met andere woorden, niemand, ook de onthaalmoeder niet, treft schuld. Er is helemaal geen sprake meer van shakenbabysyndroom.
Like what you read?
Volg me Bloglovin’
Ö what?!? Die commentaren soms e! Het is vooral erg omdat een man het zei.
Waarom kunnen mensen niet de keuzes van anderen respecteren, ook al zijn het niet jouw keuzes? Ik snap dat echt niet en ik kan daar ook echt heel kwaad om worden. Misschien is het ook internet, waar je lekker anoniem anderen kan afzeiken of beschuldigen, maar kom op. Als je zo volwassen bent, mag je je toch drie keer achter de oren krabben voordat je zo’n reactie achterlaat.
wat een waardeloze reactie..dat “soort” mensen moeten eens hun hersens gebruiken voordat ze zo’n domme reactie plaatsen. Is het kindje weer ok? Wat sneu voor zo’n klein mopje..
Ooh bah wat een nare reacties. Ik zelf heb ook op de crèche gezeten. Ik ben vanaf mijn geboorte al een zorgenkindje geweest (hartafwijkingen). Ik vind het idee dat mijn moeder ook gewoon kon werken en daarbij haar zorgen om mij even kon vergeten heel fijn! Ik heb mijn beste vriendin met wie ik bijna 20 jaar later nog bevriend mee ben daar leren kennen en zie hoe dolblij mijn moeder met haar werk is. Iets wat ze misschien niet had gehad als ze er destijds mee was gestopt om voor mij en mijn zusje te zorgen. Een ode aan de kinderdagverblijven dus! 🙂
Super! En zoals je zegt, je moeder op die manier ook even haar zinnen verzetten, even sociale contacten en een babbel met collega’s. Kan zooo goed doen! Ik vind mezelf persoonlijk ook een ‘leukere’ moeder als ik kan/mag werken.
Wat een nare reactie, maar zo’n verzuurde mensen zijn er altijd hoor. Wat ik wél vind is dat het in deze tijden onmogelijk (bijna) onmogelijk is om te kiezen voor fulltime moederschap. En dat vind ik pas erg. Want JA wij moeten gaan werken om een huis te kunnen betalen… Niet?
Klopt Nathalie, een lening krijgen met 1 inkomen is praktisch onmogelijk. Of je moet al een mooi spaarboek van thuis meekrijgen :p. Nu, voor mij persoonlijk is werken geen noodzakelijk kwaad. Ik doe mijn job doodgraag en ben blij dat ik mij binnen de (marketing)sector kan ontplooien. Zoals hierboven ook gezegd, smerige reactie en vooral, die persoon moet ‘ons’ de les niet spellen. Iedereen kiest zelf wat hij wel/niet wil
Bah wat heb je toch een bekrompen domme mensen in de wereld… Gelukkig zijn er ook zat die beter weten…