Moederdag: fier, maar oh zo onzeker

2018_0512_21000100-01

Moederdag: fier, maar oh zo onzeker!

Wanneer ik mijn ogen langzaam open, merk ik dat’k alleen in bed lig. Ik strek me uit om vervolgens weer in foetushouding op te rollen. Ik graaf mijn hoofd in Matthijs’ kussen en probeer opnieuw in te dommelen. Een verdiep lager hoor ik de kinderen giechelen. Bestek klettert en de blender mixt.

Het is vandaag moederdag en net als velen word ik verrast met een heerlijk ontbijt op bed. ’T wordt zowaar een traditie. Warme koffiekoeken, een mooi boeket bloemen, vers geperst fruitsap en een hardgekookt eitje.

Met het nodige enthousiasme worden me geknutselde cadeautjes overhandigt. We knuffelen terwijl Matthijs het beeld of foto probeert vast te leggen.  Met ons vieren zitten we op bed. Het laken vult zich met kruimels bladerdeeg, en ‘t is allemaal oké.

Allesbehalve de perfecte moeder

Moederdag, de dag waarop moeders overal ter wereld in de bloemetjes gezet worden. Tegelijk de dag waarop ik stilsta bij mezelf, moeder zijnde.

Er zijn momenten waarbij ik erg onzeker ben over ’t ouderschap. In tegenstelling tot wat velen denken heb ik de boel niet altijd onder controle. In dit huis wordt wel degelijk geroepen, gevloekt en gehuild. Niet dat’k ernaar streef om de perfecte moeder uit te hangen, maar ’t feit dat ik weinig geduld heb en snel mijn stem verhef is iets waar ik aan wil werken.

2018_0510_22391100-01-01

We heisen onszelf uit bed en na een deugddoende douche besluiten we wafels te bakken. Sinds kort hebben we een deftig wafelijzer in huis (lees: draaibaar en met wisselbare wafelplaten). De kinderen waren al even vragende partij om het toestel uit te proberen, en deze druilige zondag vormde de perfecte gelegenheid!

Tevens de perfecte gelegenheid om mijn goede voornemen om te zetten naar de praktijk. Iedereen weet dat koken met kinderen best pittig kan zijn. Mijn zoon vuurt een tiental waarom-vragen op me af, terwijl de dochter alles ZELLUF wilt doen. Met als gevolg mag ik met een pincet eierschalen uit het deeg mag vissen, en mijn werkblad onder een dikke laag tarwebloem verdwijnt. Met behulp van wat humor en afleiding zijn veel drama’s vermeden.

Terwijl de wafels afkoelen, probeer ik het onzekere gevoel van me af te zetten. Ik mag dan wel niet de perfecte moeder zijn, ik zou mijn leven geven om de kinderen gelukkig te zien. De rijkdom en fierheid die ik voel bij ’t aanschouwen van mijn kroost valt niet te beschrijven.

Happy mothers day to ya’ll !

P.S.: Receptje van de wafels vind je hier!


[instagram-feed num=5 cols=5 showfollow=false]

13 Comments

  1. Voor mij is de perfecte moeder een moeder die haar kinderen graag ziet en er alles voor zou doen! Iets wat jij volgens mij doet! Onzeker zijn is echt niet nodig!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.