De omkadering die essentieel is bij een graadsklas

graadsklas in de kleuterschool. Voordelen en nadelen

Om meteen met de deur in huis te vallen: vorig jaar zat Jules in een graadsklas (1ste + 2de kleuterklas) en dat ging ontzettend goed. De groep bestond uit de oudste 1ste kleuters + de jongste 2de kleuters. Hierdoor was er geen extreem leeftijdsverschil tussen de klasgenootjes, al was Jules wel de jongste van groep. An sich, geen probleem. De integratie tussen de kleuters verliep zeer goed. Bovendien werd mijn zoon uitgedaagd terwijl hij tegelijk zijn eigen niveau kon aanhouden.

Dit jaar zit Jules opnieuw in een graadsklas (2de + 3de kleuterklas), en dit keer zag ik er wel tegenop. Zo maakt de 3de kleuterklas o.a. kennis met letters en cijfers. De groep wordt tenslotte voorbereid op het 1ste leerjaar. Ik weet dat ik de capaciteiten van mijn kind niet mag onderschatten. Jules is slim en leergierig, toch vond ik hem te jong voor dat soort zaken.

Gelukkig deelde Jules zijn juf dezelfde mening. Terwijl de oudste keuters hun subtiele voorbereiding op het 1ste leerjaar meekrijgen, wordt de jongste groep buiten beschouwing gelaten. Ze mogen altijd mee aan tafel schuiven, maar er is allesbehalve een verplichting. De juf zorgt voor een goede omkadering binnen de klas, en net zoals vorig jaar wordt Jules uitgedaagd terwijl hij de luxe heeft zijn eigen tempo te kunnen aanhouden.

Die omkadering is essentieel bij een graadsklas

Terwijl de omkadering binnen de klas mooi op punt stond, liep het op de speelplaats fout. Cruciaal punt binnen dit verhaal is dat de lokalen van 3de kleuterklas zich in het gebouw van de lagere school bevindt. Mogelijks bewust, zodat de overgang volgend jaar vlotter kan verlopen. Ze kunnen hierbij al wennen aan de drukte, bijvoorbeeld. Meer dan 700 leerlingen lopen er op die lagere school. Ook Jules zijn klasje (die deels uit leerlingen uit de 2de kleuterklas bestaat) bevindt zich op de lagere school. Terwijl mijn zoon zich vorig jaar nog veilig in de cocon van het kleutergebouw bevond, werd hij plots in de massa gedropt.

Wanneer ik merk dat Jules ’s middags zijn warme maaltijd niet krijgt, en o.a.  klaagt over ’t feit dat hij op school niet naar toilet durft, begin ik me zorgen te maken. Dat mijn kind verloren loopt tussen het gigantische aantal leerlingen in de refter of tijdens de speeltijd. Het is een feit dat het aantal personen dat toezicht houdt tijdens de speeltijd en naschoolse opvang miniem is. Op zich geen probleem, de leerlingen van de lagere school zijn nu eenmaal zelfstandiger. Maar ik word niet gelukkig van het idee dat mij vierjarige daar ook zijn plan moet trekken.

Het contrast met de gediplomeerde kinderverzorgers op de kleuterschool groot. De problemen waarmee we geconfronteerd werden, toonden aan dat er tijdens de speeltijd onvoldoende aandacht was voor de kleuters. De kleintjes werden aan hun lot overgelaten binnen de massa van de lagere school.

In contact met de school

Na lang twijfelen contacteerde ik vorige week de school. Tot mijn grote verbazing kreeg ik meteen gehoor. Het was voor ’t eerst in lange tijd dat 2de en 3de kleuter in een graadsklas gegoten werd. Praktisch bekeken leek het gemakkelijker om de kleintjes dan ook op de lagere school te houden. Van hoger af beslist, en zolang er geen haan naar kraaide bleef men op die manier werken. Noem het een typische ‘kinderziekte’ bij de start van een nieuw project.

Nadat ik het probleem aangekaart had, schoot de school meteen in actie en amper twee dagen na mijn eerste contact kreeg ik samen met alle ouders uit de graadsklas een mail van de directeur. Dat de naschoolse opvang van kleuters van de 2de kleuterklas niet langer in de lagere school doorgaat. De kleuters werden met onmiddellijke ingang vanaf diezelfde dag opgevangen in de kleuterafdeling.

Dankjewel school.


Like what you read?
Volg me 
Facebook

Like what you see?
Volg me op Instagram


7 Comments

  1. Wat fijn dat ze ingaan op jullie bezorgdheden! Lijkt me idd moeilijk. Zelfs als 5-6 jarige om je te moeten weten tussen al die ‘grote’. Ik snap de redenering wel, maar ze zijn nog zo klein!

  2. Die van mij zitten altijd in graadklassen. Ik ben daar een grote voorstander van. Alyssa is nu ook de jongste in een groep van 3 tot 6 jarigen. Gaat geweldig goed. Alle derde kleuters zijn ook peter of meter van een kleintje. Maar zoals je heel terecht aangeeft is omkadering en visie ontzettend belangrijk. Bij ons hebben tweede en eerder kleuters eigen werkmomenten met op hun niveau afgestemde oefeningen en zijn er vaak ook 2 juffen. En gelukkig ook een kleine school. Maar wel top dat de school luistert en meer nog, handelt. Knap!

  3. als kind ben ik zelf altijd “opgekweekt” in graadklassen: 1,2 en 3 kleuter in één klas. 1-2-3e leerjaar in één klas en 4-5-6e leerjaar in één klas. Was een superklein schooltje en op die manier kon het blijven bestaan. Alleen maar goede herinneringen en veel zelfstandigheid aan overgehouden!

    • Hier ook grote fan van de graadsklassen. Het systeem werkt mits de juiste omkadering en begeleiding van de juf(fen). En binnen de klasmuren ging het ontzettend goed. Enkel tijdens de speeltijd, reftermomenten en avondopvang liep het een beetje fout. Dan plots word je kind losgelaten op een speelplaats met 700 leerlingen. Waarbij hij plots heel klein is (en we weten allemaal hoe gemeen kinderen tegen elkaar kunnen zijn). Plots viel de omkadering weg en werd hij tegen zijn grenzen aangeduwd.

      In een klein schooltje is het natuurlijk een heel ander verhaal. Dan lijkt het me heerlijk. Het is ook een ‘iedereen kent iedereen’ mentaliteit. Een echt dorpsgevoel. Dat is op de school van de kinderen net wat anders.

      Met 700 leerlingen kennen diegene die toezicht houden met moeite de kinderen bij naam :(.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.