Het blijft iets bijzonder. Dat’k mijn 30ste levensjaar nog moet bereiken en al 14 jaar daarvan mag doorbrengen met iemand die ik ontzettend graag zie. ‘T is onwezenlijk dat’k reeds de helft van mijn jonge leven met hem spendeer. In tijden waar YOLO een veelgenoemd motto is, wordt al eens gevraagd of je na al die jaren nog van verliefdheid kan spreken. Laat mij hier het levende bewijs van zijn. Wij zijn het type koppeltje dat nog steeds lepeltje-lepeltje in slaap valt. Ben ik hierin een uitzondering? Nee, toch? Ik ben ervan overtuigd dat er voor iedereen zo iemand rondloopt. Die zogenaamde soulmate waar je 100% jezelf kan zijn. Want enkel zonder maskers en opkropte frustraties hou je het vol.
Tijdens mijn zoektocht naar een nieuwe job, besefte ik eens te meer hoe zwaar ik met mijn gat in de boter gevallen ben. Hij steunde me, gaf tips en waar ik hem ’t meest dankbaar voor ben: hij dwong me om die lat hoog genoeg te leggen. Met ’t volste vertrouwen dat ik iets zou vinden binnen m’n specifieke functievereisten en interessedomein. En hij had gelijk. Ondertussen ben ik een week aan de slag en terwijl ik hém zou moeten bedanken, gebeurde het omgekeerde.
Vrijdag, na mijn eerste werkweek, verraste hij me met een grote doos. In grote letters zag ik Valentino staat. Do I need to say more? De prachtige zwarte handtas die ik hem onlangs getoond had op de webshop van Brandfield, hing nu rond m’n arm. Al zat de grote verrassing volgens de kinderen binnenin. Ik haalde een klein donkerblauw Swarovski doosje boven. Zorgvuldig ingepakt met blauw striklint.
Toen we twee weken geleden met ons gezin op citytrip in Wenen waren, was het kristalmerk best aanwezig in het straatbeeld. Oostenrijk is het land waar Swarovski zijn ontstaan kende (en nog steeds zijn HQ heeft). ’T Is een merk waar de Oostenrijkse bevolking fier op is, en terecht. Tijdens onze vakantie hebben we dan ook de gigantische winkel bezocht (drie verdiepingen bling bling). Ik keek m’n ogen uit, maar kocht niks. Al bleek dus achteraf dat de kinderen iets voor mij gekozen hadden, en papa hen hierin volgde. Een paar klassieke zilveren Swarovski oorbellen met kristallen. Ik kon wel janken van blijdschap.
Het doet zo’n deugd dat we de wending in mijn professionele carrière als hecht gezin kunnen ervaren. Dat’k op handen gedragen word en me zo sterk voel. Door hen.
En dan ga ik nu, op mijn beurt, op zoek naar een geschikt cadeau voor die drie. Ciao !
Amaaaai, zo leuk allemaali