Ans koos voor bewust flesvoeding #gastblog

Attention! Elke zaterdag zal een mama haar persoonlijk verhaal brengen op mijn blog. Stuk voor stuk fascinerende verhalen en ze hebben één ding gelijk: ’t zijn allemaal topmama’s en ze willen allemaal het beste voor hun kind(eren).

Vorige week hadden we het over borstvoeding met Elisabeth en vandaag brengt Ans de andere kant van ’t verhaal. Zij vertelt jullie waarom ze bewust voor flesvoeding koos en hoe ze omging met de reacties. Ans deelt op haar naaiblog tal van creative DIY’s. Zeker een bezoekje waard!


bewuste keuze voor flesvoeding na geboorte

Borstvoeding, in bijna alle boeken en gesprekken vertelt men mij dat borstvoeding het beste is voor je kind. Het wordt alom geprezen en bezongen. Wel niet in mijn hoofd, ik koos heel bewust voor flessenvoeding en heb er geen moment spijt van.

Waarom flesvoeding?

Ik wist het al voor mijn zwangerschap. Borstvoeding is niets voor mij. Om verschillende redenen maar voornamelijk omwille van mijn eigen gevoel. Noem me preuts of verlegen, ik zou me absoluut niet goed voelen bij borstvoeding geven in gezelschap. Ik zou de situatie continu willen vermijden. Tegelijkertijd weet ik dat sociaal zijn wel iets voor mij is. Ik wil absoluut buitenkomen met mijn kleintje.

Ik sprak erover met mijn man en uit ons gesprek bleek dat ook hij voor flessenvoeding opteerde. Hij wou zelf graag mee voeding geven, en op die manier de sterke band met zijn zoontje opbouwen. Voilà, samen overlegt en beslist. Heel eenvoudig dachten we.

Maar dan…

De reacties

Al snel bleek dat voeding van je kleintje een veel besproken onderwerp is. Vanaf mijn zwangerschap kreeg ik de vraag. “En, ga je borstvoeding geven?”. Wat verschoot ik van de commentaar die ik kreeg. Beslissen waar je u goed bij voelt is in deze zaak duidelijk niet ok voor velen. Ik was nu al een slechte moeder. Ik maakte mijn kind ziekelijk, ik geef mijn antistoffen niet door, ik ging de intense band met mijn kind missen, ik ging dik blijven, ik ging een hele ervaring missen,… Kortom, velen vonden me egoïstisch.

Het lastige is dat andere vrouwen je deze verwijten niet letterlijk naar je hoofd gooien. Ze sommen vaak gewoon alle voordelen van borstvoeding op en ondermijnen je eigen argumenten tegen. Het gevoel dat anderen je een slechte mama vinden sijpelt stilletjes binnen. Gelukkig stond ik stevig in mijn schoenen en ik bleef bij mijn standpunt. Wij hadden gekozen wat het beste past bij ons. 

bewuste keuze voor flesvoeding na geboorte

Mijn ervaring

Toen onze kleine Seppe geboren werd al snel duidelijk dat flesvoeding echt ons ding was. De kamer vol bezoekers en ik moest geen borst bovenhalen. Ons kleintje bleek geen zuiger te zijn, dus flesjes waarmee je de melk in zijn mondje kon spuiten waren enorm handig. De blik van mijn kleintje tijdens het drinken, het aanschouwen van vader die zijn zoon midden in de nacht eten geeft, … de band was onmiddellijk intens. Ons zoontje is nu 6 maanden oud en nog niet ziek geweest dus ook met die antistoffen zit het wel goed, denk ik.

In het ziekenhuis maakten ze er geen probleem van. Ik gaf op voorhand mijn beslissing door. Het werd genoteerd en voilà dat was ok. De flesjes stonden klaar. Het stopzetten van je melk dient wel even besproken te worden. Je kan kiezen tussen medicatie of alternatieve methodieken (yoghurt kompressen op je borsten bijvoorbeeld). Ik koos voor de medicatie, 1 pilletje en ik heb geen last meer gehad.

De reacties van anderen blijven gemengd. Velen vragen me waarom ik niet koos voor borstvoeding. Ik blijf het raar vinden dat zovelen hier een verklaring voor willen en steeds hun eigen mening hebben klaarstaan. Maar ik blijf overtuigd. Flesvoeding past het best bij ons gezin, het voelde goed aan. En dat is het belangrijkste. Voel je goed bij wat je kiest. Want voeding geven is iets wat je heel veel gaat moeten doen. Oneindig veel.


Like what you read?
Volg me Bloglovin’ 

Like what you see? 
Volg me op Instagram


 

13 Comments

  1. Met alle respect, ik probeer hier met mijn hoofd bij te kunnen, maar het is moeilijk. Ik snap het niet, echt echt niet. Moest dat in mijn omgeving gebeuren, ik zou alles uit de kast trekken. Als pas bevallen mama, vind ik dat je eigenlijk niet egoistisch mag zijn, je hebt er zelf voor gekozen om mama te worden, dus je neemt dat verlengde van de zwangerschap er bij. Het idee is nog veel te veel dat flesvoeding ook wel ok is. Ik zal gehaat worden nu, maar ik heb hier echt hartzeer van. Om niet te zeggen dat de tranen over mijn wangen rollen als ik dit lees. Geen goede tranen.

    • Wow. En dan op je eigen blog je betogen pro-borstvoeding doorspekken met ‘…maar ik veroordeel niemand!’.

      • Het is de motivatie die me hier echt voor de borst stuit. Een weloverwogen bewuste keuze uit gemak, daar heb ik het moeilijk mee. Ik reageerde vanuit een opwelling van hartzeer, mijn excuses. Ik veroordeel toch niet? Ik zeg gewoon dat het mij pijn doet om zoiets te lezen. Daarmee zeg ik niet of bedoel ik op geen enkele manier, dat deze mama geen fantastische mama is. Ik vind het gewoon heel gek, dat iets niet in je gezin past, als je een kindje hebt. En dat we zo vervreemd zijn van de natuur, dat het gek en moeilijk wordt om borsten te gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn. Sorry, ik bedoel het niet hard of slecht. Echt niet.

        • Je verwijt haar, en meteen ook alle andere mama’s die flesvoeding geven, egoïstisch te zijn. Jouw woorden. Gemakkelijk. Dat als je zwanger wil worden, dat deeltje er ook maar bij moet nemen. Ik vind het goed dat jij zo achter jouw keuze voor borstvoeding staat, maar stop toch eens met je heiliger voor te doen dan de paus. Niemand heeft gevraagd aan jou om anderen te berispen of te bekritiseren, je bent niet beter of niet slimmer dan een ander. En ik zie patronen, want eerst lok je de discussie uit en daarna volgt er steeds een bericht waarop je zegt dat jij ocharme weer de boter hebt gefret en het niet slecht bedoelde hoor en flesvoeding echt waar een fantastisch alternatief is. Als je dat vindt, waarom dan eerst iedereen zo kwetsen? Stop met jezelf voor te doen als de grote expert en duw jezelf niet steeds in de grote slachtofferrol als er commentaar op komt. Kijk eens even in de spiegel.

    • Kind, jij hebt helemaal niets te snappen! Ieder beslist toch wat hij zelf wil. Ik begrijp niet waar ge u mee moeit. Ik gaf vier keer borstvoeding maar geen haar op mijn hoofd dat me verteld dat ik beter deed dan een flessenmama. Nogmaals, wie zijn wij om te oordelen en te veroordelen?

      • Het is de motivatie die me hier echt voor de borst stuit. Een weloverwogen bewuste keuze uit gemak, daar heb ik het moeilijk mee. Ik reageerde vanuit een opwelling van hartzeer, mijn excuses. Ik veroordeel toch niet? Ik zeg gewoon dat het mij pijn doet om zoiets te lezen. Daarmee zeg ik niet of bedoel ik op geen enkele manier, dat deze mama geen fantastische mama is. Ik vind het gewoon heel gek, dat iets niet in je gezin past, als je een kindje hebt. En dat we zo vervreemd zijn van de natuur, dat het gek en moeilijk wordt om borsten te gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn. Sorry, ik bedoel het niet hard of slecht. Echt niet.

  2. Zelf geef ik borstvoeding en doe dit heel graag maar ik heb alle respect voor mensen die het niet zien zitten of voelen dat het niets voor hen is. Ik had een vriendin die onlangs – met een schuldige ondertoon – aan mij vroeg of ik borstvoeding gaf? Zij gaf flesjes.. Alsof ze het zelf niet durfde zeggen! Heel jammer vind ik dat. Je kiest lekker zelf wat je er mee doet, zolang je maar gelukkig bent met je eigen keuze 🙂

  3. Kijk, mijn reactie is duidelijk niet in goede aarde gevallen. Ik heb nochtans echt niemand veroordeeld, of willen veroordelen. Ik heb mijn eigen eerlijke gevoel gedeeld, wat ik voelde nadat ik dit las. Flesvoeding is een fantastisch alternatief, maar ik heb het er oprecht (waarvoor mijn excuses) moeilijk mee als de bewuste keuze daarvoor vertrekt vanuit een gevoel van gemak en een wereld waarin borsten niet gebruikt mogen worden waarvoor ze dienen, omdat dat een ongemakkelijk gevoel oplevert. Dat doet me echt pijn, dat wij zo vervreemd zijn van iets wat perfect geregeld is door de natuur. Iedereen doet wat ie wil, uiteraard en ik heb helemaal geen recht om daar commentaar op te geven. Doe ik ook niet, maar ik zeg wel wat ik voelde toen ik het las. Een steek door mijn hart. Omdat borstvoeding toch nog niet zo geëmancipeerd is als ik hoopte, omdat mama’s denken dat het alleen maar voor ongemak zorgt, omdat de voordelen (en verschillen met flesvoeding) duidelijk nog niet genoeg bekend zijn…En ga zo maar door. Ik vind dat jammer, echt heel jammer. Zo jammer, dat het me tot tranen toe heeft bewogen. Ik zal dan nu zwijgen, want ik heb toch weer de boter gefret door open en eerlijk te zijn. Het spijt me. Ik vind het gewoon zo raar dat je een kindje wil, maar dat de dingen die erbij horen (waarbij ik borstvoeding als pars pro toto neem) “niet passen in ons gezin”. Dat komt hard aan, bij mij. Terwijl het heel ok is om een fles te geven, echt waar. Maar bon, ik ging zwijgen. Ga ik ook doen :).

  4. Ik sluit me aan bij Sofinesse. Als je weet hoeveel voordelen borstvoeding heeft tov van flesvoeding dan vind ik ‘ik heb geen zin om mijn borst boven te halen als er volk bij is’ echt geen goede motivatie. Je hebt het trouwens nog niet eens gedaan, hoe kan je dat dan weten. Ik ben ook geen held in voeden in openbaar en heb in het begin zelfs voedingen uitgesteld daarvoor wat absoluut niet OK is, maar je leert zo’n dingen wel gewoon. Borstvoeding geen kans geven omdat het niet past bij je persoon of gezin zal ik gewoon nooit verstaan denk ik.

  5. Ans, ik vind het moedig dat je dit stuk hebt durven/willen schrijven. Ik heb ook twee keer bewust voor flesvoeding gekozen. Ik ben me er heus ook wel bewust dat vrouwen daarvoor gemaakt zijn, en dat flessen misschien een makkelijke oplossing zijn. Maar is dat erg? Is dat iets om ons voor te schamen? Ik ben van mening dat elke moeder moet doen waar zij zich het best bij voelt. Want een gelukkige moeder is nog altijd de beste moeder.

  6. Ik lees de discussie die tot stand is gekomen nu pas. Ik had niet verwacht dat er zoveel reacties gingen zijn. Al weet ik dat voeding voor je kleintje een gevoelig punt blijft.
    Ik wil al even zeggen dat ik ieder zijn mening respecteer. Voel me niet persoonlijk aangevallen :-). Ik snap dat je anders kan denken.
    Wat ik wel wil vernoemen is dat ‘mijn gemak’ echt niet de reden is. Dat komt misschien wat verkeerd uit mijn tekst.
    Ik geloof er sterk in dat het positief is voor mijn kleintje als ik iets doe waar ik me goed bij voel. Het maakt me een relaxtere mama.
    Ik ken mezelf. Borstvoeding zou me stress opleveren, stress is niet goed voor de baby. Misschien kijk ik als psychologe wat meer naar het psychische aspect maar geloof me : Ik koos voor hem, niet mijn eigen gemak. (+ er zijn nog andere redenen zoals werk, mijn vriend, …)
    Ik weet dat borstvoeding natuurlijk is en voordelen heeft maar ik heb echt uitvoering onderzoek gedaan en geloof me, flesvoeding is ook echt niet slecht. 🙂

    • Ik leef nog altijd. En ik heb ook altijd flesvoeding gekozen als kind. Ik ben niet meer of minder ziek dan een ander.
      Ik ben zelf zwanger en zal proberen na de geboorte borstvoeding te geven. Dat is mijn keuze. Ik heb daar een ander zijn mening niet voor nodig. Of de meerderheid van mijn omgeving dat nu goed vindt of niet, I couldn’t care less. Iedereen maakt zijn eigen opvoedingskeuzes. Als iedereen zich daar nog eens mee gaat bemoeien, waar stopt dat dan?
      Ik begrijp je redenen Ans en ik vind het knap dat je hier zo over hebt nagedacht. En ook dat je dit hier neerschrijft. Succes!

  7. Hey Ans, ik begrijp je beslissing volledig. Bij mijn oudste ging borstvoeding niet goed dus ben ik op 4 weken moeten overstappen op flesvoeding. Geen problemen en iedereen was happy. Ik heb bij mijn jongste lang getwijfeld wat ik ging doen en ben toch begonnen met borstvoeding omdat ik nu eenmaal thuis was. Deze keer gaat het goed, wat mooi meegenomen is. Maar voeden in het openbaar blijft een ramp. Ik maak me ook niet druk meer om afkolven, als we ergens heen moeten krijgt ze poederpap en moet ik me niet weken op voorhand al druk maken of ik wel genoeg afgekolfd krijg. Uiteindelijk maakt iedereen de keuze die voor zichzelf, de baby en het gezin het beste past en dat heeft (meestal) niks met egoisme te maken. Wat ik wel merk, is dat nu bij de borstvoeding, de band tussen mijn jongste en haar papa veel minder intens is dan bij mijn oudste. Dat komt wel goed, maar dat is dan weer het spijtige van borstvoeding geven. Maar wat zeker waar is: een relaxte en gelukkige mama is een betere mama!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.