De laatste weken betrap ik mezelf erop dat ik steeds vaker zuchtend door mijn Facebookfeed scroll. De reden? De negativiteit waar ik dagelijks op stoot, meerbepaald het zwart-wit denken van sommige personen. Over alles en iedereen een oordeel hebben en dat dan ook uitkotsen over iedereen die het horen wil.
Alles of niets
Ik ben lid van een Facebookgroep waar ouders begeleid worden in bijvoeden volgens de Rapley-methode. Onlangs zag ik een foto passeren van een moeder die haar baby een stuk mango had aangeboden in een sabbelzakje. Erg leuk, toch?
In de reacties onder de foto ontstond al snel een discussie, want een sabbelzakje valt niet onder Rapley. Niet 100% Rapley althans. Nee, het was volgens enkelen zelfs anti-rapley. Je kon evengoed een foto van je Babycook of Olvarit-puree posten.
Ik scrollde door de reacties en was verbaasd door het aantal verzuurde mensen deel namen aan de discussie. Het kwam er volgens sommigen op neer dat je welkom was in de groep mits je er 100% voor ging. Ouders die info of begeleiding zochten binnen de Rapley-methode, én daarbij een middenweg kozen die voor hen correct aanvoelde, konden maar beter vertrekken.
“Ze zijn allemaal dezelfde, die flikken”.
Diezelfde dag postte een kennis van me een artikel waarin de Gentse politie aangaf frequenter flitscontroles uit te voeren in risicogebieden. Met als commentaar boven het artikel “Ze kunnen opnieuw hun zakken vullen, de smurfen”.
Niet het feit dat het om een wijk met veel kinderen ging, was de reden om te flitsen. Zelfs niet het feit dat het laatste jaar twee dodelijke ongevallen plaatsvonden in desbetreffende straat, was een reden om te flitsen. Nee, flitsen doen ze enkel om hun zakken te vullen. En alle agenten zijn racistische smurfen met een dikke nek. Allemaal.
Ik vind dat spijtig, verdomd spijtig.
Bij de Rapley groep zag ik hetzelfde bericht en dacht hetzelfde als jou. En dat specifieke voorbeeld is niet de enige. Ik heb afgelopen dagen zelfs mensen verwijderd. Iedereen kan zo zeuren! Ik zeg niet dat ik af en toe niet zeur (vooral nu ik zwanger ben), maar er zijn mensen die op ALLES commentaar hebben. Ik ben het volledig met je eens!
Of bij La Leche League raad vragen hoe je best je kolf hanteert. Fulltime kolven is zwaar, 8 a 10x per dag… En dan overspoeld worden met dat je je baby aan de borst moet aanleggen. Maar dat was mijn vraag niet. Ik vroeg hoe ik mijn kolf best kon gebruiken omdat mijn zoontje niet aan de borst wou drinken, ondanks alle hulp, begeleiding en de lactatiekundige aan huis die kwam helpen met aanleggen. Toen begon men over waar die lactatiekundige werkte, want dat kon onmogelijk een goeie zijn van La Leche League zelf. En toen begonnen ze over de hoeveelheden per dag die mijn zoontje dronk dat dat niet goed was. Dus zei ik dat ik al 3 maanden aan het kolven was en dat ik mijn zoontje echt niet aan de borst kreeg. Een teleurstelling voor mij maar om het nog eens in mijn gezicht gesmeerd te krijgen. En ik werd boos want mijn vraag was nog steeds niet beantwoord, ik kreeg wel feedback over hoe ik het wel zou moeten doen. Maar het lukte niet, en ze luisterden gewoon niet. Ik heb me bij hun afgemeld 🙂 Dat wou ik nooit meer lezen die gebrainwashede mentaliteit…
Bah… dat is inderdaad niet positief allemaal. Maar je leest vaak dat mensen op internet makkelijker ‘los’ gaan omdat het anoniem is.
Erg is dat, vooral op Facebook. Vind dat ook zo spijtig. Een paar weken geleden kreeg mijn artikel ook van de ongenuanceerde commentaar. Gelukkig waren er ook mensen die daarop reageerden met. Dat ze eerst het artikel eens moesten lezen, voordat ze commentaar gaven.
Het is afschuwelijk. Met 2 woorden te lezen denken mensen meteen te weten hoe de vork in de steel zit. En maar oordelen, kappen, doordrammen. Ik heb dat ook meegemaakt toen ik een column voor De Morgen schreef. Opmerkingen over mijn uiterlijk, wie (zij denken dat) ik ben, ze denken altijd wel te weten wat de verklaring is en zij zijn natuurlijk de experten, iemand anders’ mening doet er niet toe.
Heel lelijk is dat. Mensen voelen zich zo machtig als ze verstopt zitten achter een computer.