New in: donkergroene velvet poef
Nadat we genoten hadden van ‘t studentenleven in Gent, besloten Matthijs en ik te gaan samenwonen. Een huurhuis aan de rand van de stad had de eer onze eerste stek worden. Het interieur was niks om fier op te zijn. Familieleden sponsorden met hun afdankertjes en de rest vulden we aan met good old IKEA. Het werd een mix, zeg maar kakofonie, van verschillende stijlen. Je kon er geen lijn in trekken en naarmate de tijd verstreek, stoorde het me steeds meer.
Toen we een dik jaar geleden ons huis kochten, ging ik met de grove borstel door de inboedel. Dat je bij zo’n verhuis een blanco blad krijgt, is een luxe. Met behulp van Pinterest maakten we een moodboard. De rode draad? Neutraal, rustgevend, ietwat minimalistisch met veel natuurlijke elementen zoals hout en planten.
We besloten te investeren in degelijke kwaliteit en unieke stukken. Geen tien in een dozijn (ookal hangt daar vaak het nodige prijskaartje aan). Dit maakt dat we beter nadenken voor dergelijke aankoop en dat ons interieur in mondjesmaat aandikt. Neem nu onze vintage schoolkaart die Matthijs me cadeau gaf? Zo vind je er geen twee! Of de vijventwintig jaar oude drakenbloedboom die tot aan ’t plafond reikt. Ik kan daar oprecht van genieten.
De laatste nieuwkomer? De diepgroene velvet dallas poef van pib, afgewerkt met een gouden basis. Velours of fluweel is helemaal terug van weg geweest. Zowel in interieur als mode zie je de stof steeds vaker opduiken. De nieuwe velvet poef is niet alleen ontzettend mooi, ook nog eens functioneel, zo blijkt. Als voetenbank of bijzettafel, bijvoorbeeld. Maar los daarvan ook decoratief een noemenswaardige eyecatcher in onze woonkamer.
Dat mijn kinderen hem gebruiken als podium waarvan ze vervolgens als denkbeeldige tijger hun circusact voorstellen, laat ik even buiten beschouwing.
Supermooi! Ik snak naar een nieuwe zetel, maar helaas vinden onze poesjes niets leuker dan aan de zetel te krabben 🙁
Inderdaad zoals jij zegt een luxe ,anderen houden dan van hebbedingetjes van mensen die iets betekenen of betekend hebben in je leven en dat vind ik nog altijd het beste .