Een babykamer? Nog niet voor meteen.

baby slaapt bij ouders, geen aparte babykamer

Wanneer je voor de 3de keer zwanger bent, sta je anders in het leven. Zo vreemd is dat niet. Je neemt je voor alles bewuster mee te maken (en dat doe je ook!), maar tegelijk slaag je er ook beter in te relativeren. Terwijl ik tijdens die eerste zwangerschap alles maanden op voorhand tot in de puntjes had voorbereid, ben ik nu veel relaxter. Enerzijds heb ik m’n tijd en aandacht al te verdelen tussen de eerstgeborenen, maar vooral: ik sta met enige ervaring aan de startlijn en weet ondertussen min of meer wat er op me afkomt.

Die babykamer is absoluut niet dringend.

De babykamer bijvoorbeeld. Toen ik 8 jaar geleden zwanger was van Jules was deze geschilderd en tot in de puntjes ingericht, nog voor ik de 30 weken aantikte. Vervolgens sliep kleine Jules de eerste maanden op onze kamer en is die babykamer de volle zes maanden quasi onaangeroerd gebleven. De zorg van een baby stopt namelijk niet ’s nachts. Je zit met nachtelijke voedingen en een kind die nabijheid nodig heeft (en opeist!). En jawel, dat ging nu eenmaal vlotter en gemakkelijker wanneer Jules bij ons sliep. Niet per se vanuit het attachment parenting principe, wel vanuit de overtuiging dat deze manier ons de meeste slaap en minste stress opleverde. Omdat het nu eenmaal praktischer was. Vanuit die ervaring hebben we besloten voorlopig nog geen babykamer in te richten, maar wel voor een volwaardig cozy plekje te gaan in onze master bedroom. Gelukkig hebben we een grote slaapkamer die de nodige ruimte hiertoe biedt. 

Een goede nachtrust is de basis

Weet je, slaap is zo belangrijk. Om die reden investeerden we vorig jaar in een XL boxspring (200×210, yolo) en kozen we elk voor kwaliteitsvol hoofdkussen. Ik ben me er wel degelijk van bewust dat die slaap met een baby niet klokje rond is – haha, understatement, maar probeer er alvast ’t beste van te maken. Ik heb ’s nachts graag ruimte in bed en trek mijn flanellen dekbedovertrek graag tot onder m’n kin. Iets wat dus praktisch wat moeilijker is met een baby IN je bed. De baby zal dus wel degelijk een eigen bedje hebben, naast dat van ons. Een plekje zonder gevaarlijke hoofdkussens, donsdekens en onbewust in het rond slaande slapende ouders. Kwestie van het niet te verstikken. 

Hoe lang we dat gaan volhouden? Zolang het lukt en nodig is. Op termijn zal de baby verhuizen naar de kamer naast ons: de grote slaapkamer waar Jules en Alixe momenteel slapen. Grote broer en zus zullen dus ruimte moeten maken, en verhuizen daarvoor naar een hoger verdiep. Jawel, hun felbegeerde speelkamer zal plaats maken voor twee slaapkamers. Een position switch waar een grondige verbouwing aan vooraf gaat. Een verbouwing die binnenkort opstart, maar die niet klaar zal zijn voor de bevalling. En da’s oké.

Bovendien is de geboorte van zo’n kleine broer best een ingrijpende gebeurtenis. Ik ben ervan overtuigd dat ze die periode veel aan elkaar gaan hebben, en dan is het net een voordeel dat ze nog even de kamer delen. Dat ze samen nog even de dag kunnen overlopen en verwerken, samen. En zodra iedereen er klaar voor is, krijgt ieder z’n eigen nieuwe kamer. 

baby slaapt bij ouders, geen aparte babykamer

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.