Ik nam plaats voor de camera van Memisa, en raad je aan om hetzelfde te doen!
’T is alweer 28 jaar geleden dat ik het levenslicht zag. 12 januari 1991 en maar liefst 10 dagen na de uitgerekende datum, om in detail te treden. Ik had het daar blijkbaar naar mijn zin in mama’s buik en wachtte tot alle feestvreugde van ’t nieuwe jaar gaan liggen was voor ik met veel laweit mijn intrede maakte. Als ik mijn moeder mag geloven: een vlotte bevalling.
Mijn moeder schonk me niet alleen het leven, ze schonk me ook een warme thuis en toekomst. Niet dat’k me er veel van herinner, maar volgens velen ‘een content kind’. Het kind groeide en bloeide. Ik vond de liefde, trok het huis uit en werd op mijn beurt moeder.
“Als’t maar gezond is”
Een zwangerschap en de daaruit volgende bevalling is altijd spannend. Tegelijk is’t vaak zo vanzelfsprekend dat we er te weinig bij stilstaan hoeveel begeleiding je als zwangere vrouw in België (en bij benadering Europa) krijgt. Van prenatale vitamines tot een suikertest, bloeddruk die wordt opgevolgd en een dieet qua voeding. Wanneer het dreigt mis te gaan staat er 24/7 een team klaar om te monitoren tot zelfs longrijpers en/of weeënremmers te geven. Van onschatbare waarde, ik kan het niet anders zeggen.
Twee maal had ik de eer een kind te mogen dragen. Zonder al te veel complicaties en kwaaltjes ben ik door m’n zwangerschappen gewalst om vervolgens met de nodige begeleiding en medische steun mijn kinderen in een veilige omgeving op de wereld te mogen zetten.
Een zwangerschap is magisch, en ’t is een luxe dat onze bezorgdheid zich veelal beperkt tot wat piekeren. Elke (aanstaande) moeder kent die kriebels in de buik wanneer je in de wachtzaal van de gynaecoloog plaatsneemt. Dat moment waarop je denkt “als’t maar gezond is”.
In verschillende delen van de wereld vormt zwangerschap en bevalling een groot risico, en nog te vaak met fatale afloop voor moeder en/of (ongeboren) kind. Daarom besloot ik dit jaar de NGO Memisa te steunen in hun strijd voor een correcte prenatale begeleiding in Afrika. Samen met mijn mama en dochter ging ik afgelopen weekend in Gent op de foto. Onder de noemer ‘mama’s voor het leven’, waarbij ik extra stilsta bij zij die mij het leven gaf, en zij die ik het leven mocht schenken. Voor de definitieve foto is het nog even wachten, maar ik was zo enthousiast over het initiatief, dat ik alvast in m’n pen kroop.
Waarom Memisa?
Ik leerde Memisa voor ’t eerst kennen via mijn schoonmoeder. Na 35 jaar ervaring in de vroedkunde trok zij samen met een team van collega’s naar Congo om daar de kennis en expertise in hun vak door te geven. Wat ze daar gezien heeft, tart elke verbeelding.
De Afrikaanse verpleegsters en artsen doen hun uiterste best, maar zijn te vaak belemmerd door verouderde infrastructuur en gebrekkig medisch materiaal.
Memisa is een organisatie die letterlijk en figuurlijk mee gaat timmeren aan een betere gezondheidszorg. Van nieuwe gebouwen, tot kwaliteitsvolle opleidingen, medicatie en een waardig loon. Dat kunnen ze natuurlijk enkel doen met financiële steun. Zo kan je via de website een vrije gift doen of kan je bij een cadeaugelegenheid (zoals geboorte) je vrienden en familie oproepen om een collectieve gift te doen.
Of je schrijft je volgend jaar net als ik in voor de super leuke fotoshoot met je mama. Hierbij kies je zelf het bedrag van je gift en in ruil heb je de mooiste moederdagfoto’s!
Dit bericht bekijken op Instagram