En plots is het daar, dat verdomd drukke najaar. Ik weet niet hoe andere gezinnen het klaarspelen, maar hier zijn september en oktober altijd een beetje overleven. School en hobby’s starten op, maar ook de werkagenda vult zich aan sneltempo. We leven van dag tot dag en ’t is iedere keer puzzelen dat de kinderen op tijd van school gehaald worden, op hun hobby geraken, een (gezonde) maaltijd aangeboden krijgen en op een treffelijk uur met gepoetste tanden in bed liggen. En oja, tussendoor onze baby in de creche niet vergeten, liefst. Dit geheel overgoten met het pijnlijke besef dat uw zomerverlof er net op zit én dat een volgende verlofgelegenheid zich pas rond Kerst aandient. Hallo mental breakdown!
Ik overdrijf, uiteraard. ’T is op voorhand veel zuchten en blazen, om tenslotte te beseffen dat we er mits een goede planning en afspraken ook wel komen. Moeilijk gaat ook, zeggen ze wel eens. Het is dan ook geen drama als de kinderen uitzonderlijk als laatste opgehaald worden, of op pijnlijk laat tijdstip pas in bed zitten. Dit moedertje (dat in drukke periodes veel steun haalt uit structuur) zal moeten leren loslaten.
Mijn wekelijkse boodschappen doe ik sinds het moederschap als een volleerd millennial online. Halleluja! Net als kledij, schoenen en verjaardagscadeau’s, overigens. Het is voor drukbezette ouders een ware luxe om online te shoppen, pakketjes tot aan je deur te laten leveren en veelal kosteloos terug te sturen als’t u niet aanstaat. Of ik tout court nog een fysieke winkel binnen stap? Weinig. Dat ik (en bij benadering de andere gezinsleden) al jaren voor dezelfde merken van kledij en sneakers kiezen, helpt bij dat online shoppen. Zo vallen sneakers voor dames van ’t merk Puma beduidend groter dan een Diadora. Of is dat mijn gedacht?
In tegenstelling tot mijn bankrekening en wederhelft, hou ik nochtans van een onbezonnen uitgebreide shopnamiddag in de Gentse Veldstraat. Elk jaar plan ik er minstens één. Ik neem er zelfs een dag verlof voor. Nadat ik de kinderen op school gedropt heb, ga ik met een vriendin een koffie drinken en trekken we op ons gemak de stad in. We negeren bewust de baby- en kinderafdelingen. Het doel van de avond: Capsule closetgewijs onze kleerkast aanvullen met leuke stuks. Ik mag dan wel niet ’t grote stijlicoon zijn, en hoef er zeker niet zo bij te lopen, maar het doet zichtbaar deugd als ik na lange tijd ook nog eens in’t nieuw zit. Du’h.