10 jaar. Gij en ik.

Leeswaarschuwing! Onderstaande tekst bevat de melige omschrijving van een middellange relatie.
{einde leeswaarschwing}

10 jaar geleden, op een mooie zomerdag in 2006, kuste ik voor het eerst de liefde van mijn leven, de vader van mijn kinderen en de man met wie ik de rest van mijn dagen wil spenderen.

Ik was 15 jaar, hij was er 17 en we waren verliefd. Dolverliefd, zoals enkel tieners dat kunnen. Terwijl ik de weekdagen in Gent doorbracht, zat hij 65 km verder in Oostende. Aftellen, continu aftellen naar het weekend waar we opnieuw samen waren. We schreven liefdesbrieven, kochten kleine attenties en stuurden elk uur een sms. Het was het de tijd van HVJ, ZJG en NWLY.

Zoals elk koppel hadden we onze mindere dagen. Zoals elke puber heb ik huilend mijn BFF opgebeld en ze tussen het snikken door laten ontcijferen wat er dit keer fout gelopen was. Maar ah, het waren vooral mooie momenten. Wondermooie momenten die ik nooit zal vergeten. De vele reizen die we samen maakten, het samenwonen, de verloving en als ultiem hoogtepunt onze twee creaties, Jules en Alixe.

Ondertussen is onze relatie een vanzelfsprekendheid, maar zo nu en dan, op een dag zoals vandaag, denk ik erover na en besef ik hoeveel geluk ik heb dat ik mijn leven deel met mijn beste vriend, mijn soulmate, mijn man. Tien jaar is niet niets en ooit, ooit zullen we dat bezegelen met een trouw. Jij en ik, samen.

Wat ben ik fier op jou en wat ben ik fier op ons. Reeds 10 jaar ben ik de jouwe en jij de mijne. Benieuwd wat moois de toekomst ons zal brengen.

Ik hou van je en laat je nooit meer gaan!

Ester.