Wie me al even volgt, kon o.a. hier lezen over de ingreep die Alixe in augustus onderging aan haar traankanaal. De blogpost in augustus sloot ik af met de woorden “Volgens de dokter zouden er geen complicaties mogen optreden. Ein-de-lijk is ze verlost van haar etteroogje. Johei!” Less did I know, want dat prutoog is er nog steeds.
Wat is er mis?
Bij de geboorte van Alixe bleek het traanbuisje van haar rechteroogje gesloten. Dit zorgde voor een continu ‘prut’oogje. Op zich is een gesloten traanbuisje bij een boreling geen uitzondering. Veelal opent het traankanaal vanzelf. Meestal gebeurt dit tussen 0 en 6 maanden. Zoniet, kan je als ouder het traankanaal masseren in de hoop dat het vliesje open gaat.
Begin november ging Alixe voor een 2de keer onder narcose voor een sondage. Helaas, opnieuw, zonder succes. Amper vier weken na de ingreep traande en etterde Alixe haar rechteroogje zoals voorheen. Het traanbuisje van Alixe heeft blijkbaar de neiging om steeds opnieuw dicht te groeien, waardoor het traanvocht niet via de neus afgevoerd kan worden. Dit zorgt er voor dat het oog continu traant, maar het zorgt er eveneens voor dat vuil in haar oogje opstapelt, wat dan weer voor een etterboeltje zorgt.
En nu?
De oogarts nodigde ons uit voor een gesprek en vertelde ons over plan B, waarbij een silicone buisje wordt ingepland via de neus. Een operatie die slechts sporadisch wordt uitgevoerd en waarvoor we ons hoogstwaarschijnlijk moeten verplaatsen naar Sint-Pieters-Woluwe of Dinant. Niet meteen bij de deur en bovendien een taal die we niet vlot spreken… .
Het was van onze gezichten af te lezen dat we dit nogal een drastische stap vonden, waarna de oogarts voorstelde om in januari nog 3de keer te sonderen. Indien deze poging, net zoals de vorige, niet aanslaat is het inplanten van een silicone buisje aangewezen om Alixe zoveel mogelijk te ontlasten. Al willen we niet op de zaken vooruitlopen en hoop ik, uit de grond van mijn hart, dat deze 3de poging wél aanslaat.
Ik heb het niet voor ziekenhuizen en ‘k vind het verschrikkelijk om m’n peutermeisje er te moeten afgeven. Ik kan wel janken bij de gedachte dat ze opnieuw onder narcose moet. Niet wetend of het dit keer opnieuw, misschien, voor niks is. Dikke merci voor de lieve woorden die ik van jullie via Instagram meekreeg tijdens de vorige operaties. 3de keer, goeie keer! Lets Go!
Like what you read?
Volg me Bloglovin’
Like what you see?
Volg me op Instagram
Wat ellendig zeg! Ik hoop ook voor jullie dat de 3e poging succesvol zal zijn.
Wat naar dat het steeds dicht groeit. Hopelijk is het de derde keer scheepsrecht. Veel succes!
Ah heh wat vervelend en sneu, hopelijk helpt het de derde keer wel! Fijn dat er anders nog een plan b is, al is het natuurlijk helemaal niet ”fijn”. Succes ermee!
3x is scheepsrecht. dat moet!
Spannend!! Hopelijk wordt het nu opgelost hierdoor… Sterkte!