De dochter is zindelijk!
Hooray! wij zijn officieel uit de luiers! ’t Is te zeggen, mijn kinderen zijn uit de luiers. Na 3,5 jaar doorlopend luiers verversen, zit het erop voor ons. Net zoals bij Jules zijn we kort na de 2de verjaardag van Alixe gestart met de zogenaamde zindelijkheidstraining. Wie me vorige maand verteld had dat ik vandaag officieel uit de luiers zou zijn, had ik eens mooi uitgelachen. En toch is het zo! Op amper 3 weken tijd maakte Alixe de klik. Dat betekent dat het meisje op een mooie leeftijd van 2 jaar + 2 maanden uit de luiers is. Benieuwd hoe we dat deden?
Net zoals vorig jaar: the hard way
Net zoals vorig jaar, bij Jules, probeerden we het ‘the hard way’. Hoewel de naam negatief klinkt, houdt de methode vooral in dat je met je kind praat over de zindelijkheidtraining en wat van hem/haar verwacht wordt, maar je doet het kind niet langer een luier om. M.a.w. je laat hen niet langer de keuze.
Alixe deed zonder probleem haar boodschap op het potje wanneer ze naakt liep. Alsof ze maar al te goed besefte dat plassen op de grond niet geapprecieerd werd. Maar zodra een (onder)broek aanging, plaste ze zich onder. Hier maakten we bij Jules ‘de fout’. Want thuis liep hij naakt (en was bijgevolg zindelijk), maar zodra we ons buitenshuis begaven, ging de luier aan. Bijgevolg hield hij zijn plas op en liet hij sluizen lopen zodra hij een luier aankreeg. Dit wou ik absoluut vermijden bij Alixe.
Ongelukjes zijn onderdeel van het leerproces
We kozen dus een rustige week en lieten de luier uit. Op regelmatige tijdstippen lieten we haar plaatsnemen op het potje. Soms met resultaat, soms ook niet. Oja, ze had ongelukjes. En da’s geen drama, integendeel. Ik heb de indruk dat accidentjes vaak als negatief worden gezien, maar die ongelukjes zijn net onderdeel van het leerproces. Ze moeten 9 keer in hun broek plassen om de 10de keer te beseffen dat het niet kan/mag. Na ongeveer 4 dagen had ze het door, je boodschap, groot of klein, die doe je op het potje of op het toilet.
Wanneer ze iets te hard opgaat in het spel of wanneer ze op een onbekende locatie is, is ze (nog steeds) vatbaar voor ongelukjes. Maar dan is’t aan ons om haar er regelmatig aan te herinneren.Bij ons persoonlijk hielp het om de herinnering niet als een vraag te formuleren. Op de vraag “moet je plassen?”, kregen we namelijk 9 op 10 “nee.” als antwoord. Wij hielden het meer op “kom we gaan eerst plassen.”
Ondertussen?
Ondertussen is Alixe overdag 100% zindelijk. Ze ging zelfs drie dagen logeren bij de grootouders en had geen ongelukjes! Woopwoop! Ook ’s nachts blijft ze steeds vaker droog, of maakt ze ons wakker om een plasje te doen. Veiligheidshalve krijgt ze wel nog een luier aan. Alles op zijn tijd!
Kortom, mooi op tijd zindelijk zodat ze zonder luier kan instappen in de peuterklas.
[wdi_feed id=”2″]
Zalig!!! Ik onthoud de tips voor als het er hier tijd voor is ^^
Onthou ik zeker. Ik ben ook van het principe, alles of niets. Als je een pamper omdoet omdat het niet past of je geen zin hebt, gaat het niet zo snel denk ik. ‘The hard way’. Knap van je dametje.
(Lief linkje naar Nathalie)
Heerlijk he, als ze van de luiers af zijn! Ik ben er al een paar jaar af, dus zou eigenlijk niet meer weten hoe lang het bij ons duurde.
Hihi, ik ben zeer blij dat ze beide zindelijk zijn .. Anderzijds is het wel weer zo’n moment waarop ik denk “stop de tijdddd!”. Ah ’t gaat veel te snel allemaal :).
Gefeliciteerd zeg! Ik vond dit altijd een hele fijne mijlpaal. Het scheelt in de kosten en in gedoe.
Leuk artikel en ik ben het volledig met je eens! Als je er voor wil gaan doe je dat ook de volle 100%
En aangezien de leeftijd van je kids niet zo verschillend is ben je er nu echt wel vanaf… Laat dat nu net mijn twijfelpunt zijn als ik nog wel wil beginnen aan een tweede! 🙂 Ik ga eens verder lezen op je blog, misschien stuit ik nog wel op een artikel over “van één naar twee kids” haha. °twijfel twijfel° 🙂
Haha, zo’n schrik om de stap te zetten naar een tweede kind? Hier heb ik enorm lopen piekeren als ik zwanger was van Alixe. Dat’k er tegenop zag, is wel het minste dat je kan zeggen. En ik kan je zeggen: het valt allemaal reuze mee! Ze hebben zo veel aan elkaar en houden elkaar goed bezig.
Misschien kunnen deze artikels je interesseren ?
– http://esterdepret.be/leeftijdsverschil/
– http://esterdepret.be/sta-je-echt-anders-t-o-v-een-tweede-kind/
Amaaaai, leuk dat het zo snel ging! Wij hebben nochtans dezelfde methode gehanteerd, maar onze jongste is net 3 en pas nu begint het te lukken, zij was er op 2 of zelfs 2.5 echt niet klaar voor. Maar nu dus eindelijk wel. Oef 🙂