Nee, mijn kind is geen tekenwonder.
Mijn zoon is er één met veel talenten. Hij fascineert zich enorm in voertuigen en kan zich minutenlang in stilte bezighouden met LEGO. Erg gevoelig, empathisch en zelfs een tikkeltje perfectionistisch. Maar vooral zijn sociale karakter, en ’t feit dat hij ieders vriend is, siert hem.
Fantasie alom in dat blonde kopje van hem, maar die heerlijke fantasie omzetten naar creativiteit is blijkbaar niet voor iedereen vanzelfsprekend. Kortweg: mijn kind kan niet tekenen. Terwijl Alixe sinds haar 3de verjaardag tientallen kopvoeters op papier toverde, kwam Jules niet veel verder dan wat gekrabbel. Met enige fierheid kwam hij me zijn kunstwerken voorstellen. Ik knikte bevestigend, maar moest bekennen: ik kon er in de verste verte geen object in herkennen.
Het is niet dramatisch dat mijn eerstgeborene geen toekomstige Picasso wordt, maar ik het zette me wel aan het denken. Is het erg dat mijn kind niet goed kan tekenen en hoe kan ik hem stimuleren het wel (graag) te doen?
Kwestie van niet willen, of niet kunnen?
“Is het een kwestie van niet willen, of niet kunnen?” vraagt een goeie vriendin me. In alle eerlijkheid: ‘K zou het begod niet weten. Hij tekent graag en regelmatig, maar steeds vaker valt me op dat hij het moeilijk heeft om zijn concentratie bij het blad te houden. Alsof het voor hem allemaal niet te lang mag duren.
Zo vult hij vol goede moed een blanco papier met enkele figuren, om vervolgens het hele plaatje vol te kladderen met een zwarte stift. Wil hij hiermee de eigenlijke tekening verstoppen wegens niet goed genoeg? Of is het zijn manier om te tonen dat hij er klaar mee is?
Positief motiveren en stimuleren
In mijn omgeving werd pijnlijk duidelijk hoe ouders hun kleuters vergelijken. Ook ik maak me er schuldig aan. Jules en Alixe worden onbewust te vaak vergeleken. Gaande van karaktertrekken tot motorische vaardigheden. Misschien heeft Jules meer tijd nodig om zijn tekenskills te ontwikkelen? Of is zijn zus een aanstormend tekentalent, waardoor de kloof groter leek?
Sinds enkele weken probeer ik hem subtiel te motiveren om wat vaker met potlood en papier aan de slag te gaan. Hierbij mag hij zelf een kleurplaat kiezen (9 op de 10 kiest hij hierbij voor Spiderman of Paw Patrol). Heerlijk hoe hij dolenthousiast aan de printer zijn kleurplaat wil opwachten. Als een speer schiet hij in actie. Het is hierbij vooral een opgave om zijn aandacht langer dan 5 minuten bij het blad te houden. Hij wilt het alleen doen, maar tegelijk merk ik dat het hem deugd doet wanneer ik naast hem zit. Enthousiast, doch kritisch help ik hem de kleurplaat helemaal in te kleuren. Vervolgens zoeken we een mooi plekje op het magneetbord op deze op te hangen. We zijn fier. Hij en ik.
Positief stimuleren, heet zoiets en ik merk steeds vaker dat Jules nood heeft aan deze zachte benadering. Sindsdien lukt het hem beter om op zijn creativiteit op papier te zetten. Voorkeur gaat vooral naar het inkleuren, maar ook het tekenen zelf wint aan populariteit.
Q. Heb jij een tekentalent in huis?
(Gewoon uit interesse, niet om te vergelijken hoor. Moehaha)
[instagram-feed num=5 cols=5 showfollow=false]
Mathis gaat naar de kunstacademie, zowel hij als Amélie kunnen heel lang kleuren en creatief bezig zijn. Ik vraag me iedere dag af van wie ze dat hebben want zowel ik als mijn man zijn alles behalve creatief 🙂
Leuk! Vanaf welke leeftijd kunnen ze naar zo’n kunst / tekenacademie? Doen ze iets specifiek zoals tekenen, schilderen, of beeldende kunst? Of is’t nog een beetje proeven van alles?
Mathis gaat al sinds 4j, amélie start volgend schooljaar dus. Mathis volgt nu kunstacademie, wat voornamelijk tekenen is. Ontspannen maar dan op een ingetogen manier 🙂
Mijn dochter van 4 kan prachtig kleuren maar kan niet springen of achteruit lopen. Haar zus van 3 loopt sneller dan haar grote zus, springt overal af en fietst bijna..
Ik vergelijk ze niet. Ze zijn allebei prachtige kinderen met hun eigen ontwikkelingsproces. En traag of snel, als ze maar gelukkig zijn.
Heel erg mooi verwoord, en nagel op de kop ^^
Ikzelf ben een tekenwonder en ik denk dat mijn kind mijn genen heeft. Ik kan er dus niet over klagen. Maar een fietswonder is het niet (en ook hier heeft hij mijn genen…)
Het viel me 2 jaar geleden op dat Vince erg mooi kon kleuren! Ik was er stiekem enorm van onder de indruk, haha!
Mijn oudste zoon tekende nooit veel en nooit graag.
Soms maakt hij nu tekeningen over Minecraft of zo.
De oudste dochter daarentegen kan heel mooi tekenen en doet het ook veel.
De andere tekenen (nog) niet zo veel.
Bij mij zijn beiden geen tekenwonders. Al doet de jongste het wel graag en met veel fantasie. Meer abstract dan figuratief, zullen we maar zeggen. Oudste tekent niet zo graag, maar kleurt wel met plezier – vooral mandala’s. Oudste heeft ook een motorische beperking, dat speelt wel mee. Sowieso heel wonderlijk om te zien hoe de kinderen die toch dezelfde genenmix hebben meegekregen op sommige vlakken zo totaal verschillend zijn…. de ene ruw, snel, enthousiast, onbezonnen. De ander voorzichtig, wat behoudend, oog voor detail, schoonheid in kleine dingen en eerder traag.
Herkenbaar! Jules is geen tekenwonder, maar ’t neemt niet weg dat hij het graag doet :). Ik heb het gevoel dat het bij hem ook allemaal wat abstracter is. Hij lijkt het meer voor expressionisme te hebben, en da’s net zo goed!
Grappig hé, hoe kinderen kunnen verschillen. Ze hebben inderdaad dezelfde genenmix, maar ook nog eens dezelfde opvoeding en toch zijn ze soms zo extreme uitersten.
Elk kind zijn eigen evolutie!
Hier ook een oudste die veel minder interesse heeft in alles wat met tekenen, kleuren en schilderen te maken heeft. We doen het thuis bijgevolg niet zo vaak, al probeer ik het af en toe wel voorstellen. interesse voor pen en papier is pas beginnen opkomen toen hij het concept ‘schrijven’ begreep, nu ‘schrijft’ hij krulletjes en hobbeltjes allerhande, komend schooljaar zal hij echt leren schrijven.
Als hij het fijn vind om samen aan iets te werken (zoals een kleurplaat), zou je een ‘groepskleurprent’ kunnen zoeken. Ik vond er onlangs in Action, formaat A1, om met enkelen rond te zitten en samen te kleuren. Dat werkt hier ook wel.
Super, die groepskleurplaat!
Dat ga ik zeker onthouden wanneer ik in de Action ben. Volgens mij gaat het hem echt motiveren.