Met pijn in’t hart kon ik niet aanwezig zijn op de avant-première van Rosie & Moussa. Een Vlaamse jeugdfilm waarbij men gevoelige thema’s niet uit de weg gaat. Ik stuurde m’n nicht Janne en haar twee oudste kinderen (5 en 7 jaar). Hoe zij de Vlaamse jeugdfilm ervaren hebben, lees je hier:
Vlaamse jeugdfilm: Rosie & Moussa
Toen Ester ons vroeg of we met de kinderen naar de officiële Belgische première van Rosie & Moussa wilden gaan, hebben we geen seconde getwijfeld. Een topcast, een vrije namiddag en twee kinderen die maar al te graag een filmpje meepikken in de cinema. Bovendien ging de première door in het wondermooie Cinema-Palace, in hartje Brussel. Best een lange rit vanuit het verre West-Vlaanderen, maar de ideale gelegenheid voor een toeristisch bezoekje aan onze eigenste hoofdstad.
“Joepie! Naar welke film gaan we? Cars, K3, Disney?” Less did they know. Voorzien van een hapje en een drankje namen we plaats in de wondermooi vernieuwde filmzaal. Rosie & Moussa is een film gebaseerd op de driedelige boekenreeks van Michael de Cock. Het gaat over twee kinderen die oproeien in het multiculturele Brussel. Voor mijn kinderen (5 en 7 jaar) een ver-van-hun-bed-show, maar tegelijk een brandend actueel thema dat ik hen maar al te graag wil laten ontdekken. “Misschien leren ze er nog iets van”, dacht de juf in mezelf.
Levenswijsheden
Een scheiding en verhuis zorgen voor heel wat spanningen binnen het gezin van Rosie. Ze verhuizen naar de andere kant van Brussel, met name: Molenbeek, en proberen het kleine appartement in te richten tot nieuwe ‘thuis.’ Mensen van verschillende pluimage leven samen in het appartementsgebouw. Noem het gerust een weerspiegeling van de maatschappij.
Tegelijk gaat er een kleurrijke wereld voor Rosie open. Ze leert Moussa kennen, die de Molembeekse wijk als zn broekzak kent. De vriendschap die tussen beide tieners ontstaat, is een centraal gegeven doorheen de film vol levenswijsheden.
Van oprecht verdriet tot intens geluk. Ikzelf en Helena pinkten een traantje weg toen Rosie’s papa naar het buitenland vertrok, en mijn vijfjarige zoon en zijn vader lachen zich dan weer een bult met de streken van meneer Tak. Kortom, de sfeer zat er in!
Deze film baadt in de politieke correctheid. Zo vervult hij een subtiele educatieve rol voor kinderen op een cruciale (lagereschool)leeftijd. Je kunt deze film dus ook perfect gebruiken in je klas naar aanleiding van het leven in een grote stad, diversiteit, gescheiden ouders,…
Op www.jeugdfilm.be vind je dan ook een lesmap terug die je, als leerkracht kunt aanvragen. Ideaal lesvoer, me dunkt!
Moussa:
Trouwens, liefde kan je niet zien.
Papa Rosie:
Tuurlijk wel, liefde kan je wel zien.
Als je verliefd bent, dan wil je er goed uitzien.
Dan loop je heel de dag te zingen.
Dan lijkt het alsof je op wolkjes loopt.
Je kan de liefde zien, je kan de liefde horen, ruiken en voelen.
Zeker zien.
[wdi_feed id=”2″]