Jules was amper 14 maanden oud toen zusje Alixe haar intrede maakte binnen ons gezin. Ik zie hem nog als kleine peuter wankelend aan opa’s hand door de lange ziekenhuisgang stappen. Plots was ik mama van twee piepjonge kinderen. Het was een hectische periode van weinig rust en slaap, en ik vind het nog steeds bewonderenswaardig dat we die periode zonder kleerscheuren overleefd hebben. Een beetje zelfrespect, mag het?
Het is een periode die me heeft leren relativeren. Zaken loslaten, grenzen aangeven en bewust kiezen waar ik m’n energie wou insteken (en uithalen!). Je moest me zien lopen met mijn two under two. Alixe veelal in de draagzak, zodat ik mijn handen vrij had voor Jules. Het dragen gaf haar nabijheid en warmte die ze vaak nodig had na een dagje crèche. Zo kon ik troosten en koken tegelijk. Easy, right? Uren heeft het meisje tegen me aan geslapen terwijl haar broer z’n energie kwijt kon tijdens een wandeling of uitstap. Kortom, ik zag enorm veel voordelen in het dragen van je kindje.
Tijdens de zwangerschap van Remi ging ik dus al snel opnieuw op zoek naar de verschillende draagmogelijkheden. Mijn laatste draagervaring dateerde tenslotte van zes jaar geleden er was de afgelopen jaren veel gebeurd op de markt. Zo werd er steeds meer aandacht besteed aan ergonomie. Misschien zegt de fameuze M-houding je wel iets?
Er zijn tegenwoordig enorm veel draagzakken op de markt, en uiteindelijk koos ik voor Ergobaby. Meer specifiek de Omni Breeze van Ergobaby.
Wat me bij Ergobaby Omni Breeze over de streep trok?
Sowieso wou ik een draagzak die ergonomische ondersteuning bood. In de eerste plaats voor Remi, maar ook voor mij. Je loopt namelijk best wat uren af met zo’n draagzak en comfort is dan geen onbelangrijke factor.
Verder koos ik voor een draagzak die meegroeit met ’t kindje. Heerlijk buik-tegen-buik buidelen de eerste maanden, maar als peuter gaat voorkeur dan weer naar het rugdragen. Ook de mogelijkheid om op de buik te dragen met het gezichtje van je weg, is bij momenten handig. Kortom: veelzijdigheid. Binnen ’t gamma van Ergobaby draagzakken gaat de meerderheid van newborn (3kg) tot peuter (20kg), en laten toe in meerdere posities te dragen.
Waarin de nieuwe Omni Breeze dan verder uitblinkt? Ik kopieer het even letterlijk van hun site:
______
Omni™ Breeze biedt ongekend veel ademruimte. Omni™ Breeze biedt ongekend veel ademruimte. In een test met vergelijkbare draagzakken kwam Omni™ Breeze als nummer 1 uit de bus op het punt van luchtdoorstroming.* De Omni™ Breeze gebruikt SoftFlex™-mesh om de luchtdoorstroming te maximaliseren. U en uw baby voelen zich de hele dag comfortabel en droog.”
______
Mooi reclamepraatje, hoor ik u denken. Maar ze hebben gelijk. In de andere draagzakken had mijn zweterke al snel last van een natte rug. De luchtdoorstroming heeft een duidelijk effect.
En wat qua kinderwagen?
Wij zijn geen grootgebruikers van de kinderwagen. ’T zal je misschien verbazen, maar ook toen ik de vermoeiende combinatie van peuter Jules en baby Alixe onder mijn hoede had, werd de kinderwagen slechts uitzonderlijk gebruikt.
Ik vond het vooral een lomp ding dat veel te veel plaats nam in huis of auto. Bovendien leerde de ervaring me dat Jules niet langer dan vijf minuten vastgeklikt wou zitten. Gevolg? Ik liep vaak met een lege kinderwagen, baby in de draagzak en peuter aan de hand. Ongetwijfeld een schoon zicht.
Al zou ik ook niet zonder kunnen. Er zijn namelijk wel degelijk momenten waarop de kinderwagen van pas komt. In desbetreffende gevallen gaat mijn voorkeur uit naar een compact model. Zo’n kinderwagen die je kan opplooien tot rugzakformaat. Ik ben toch niet de enige moeder die daarvan droomt?
Correctie: droomde. Het derde en laatste kind made me do it. Een superdupercompact opplooibare kinderwagen. Weerom een Ergobaby, meerbepaald de Metro+ van Ergobaby. Een lichtgewicht dat je met een soepele beweging kan inklappen, om vervolgens moeiteloos mee te nemen. En jawel, dat kan in een rugzak, i kid you not. Laat die citytripkes maar komen!
