Zowel Matthijs als ikzelf zijn geen grote lezers. Ik zou hiervoor de klassieke excuses uit m’n mouw kunnen schudden. Tijdsgebrek, bijvoorbeeld. Een excuus dat menig ouder te pas en te onpas bovenhaalt wanneer ze zich moeten verantwoorden. Al moet ik schoorvoetend toegeven dat ik nooit echt veel gelezen heb. Nee, ook niet toen ik (voor de kinderen op ’t toneel kwamen) zeeën van tijd had.
Mijn moeder, een ware boekenwurm, deed nochtans haar uiterste best om me aan’t lezen te krijgen. Dat doet ze trouwens nog steeds. Zo kreeg ik vorige week nog een boek van haar onder m’n neus geschoven. “Die moet je echt lezen.” Gevolgd door een motivational speech waarin ze beklemtoont dat het boek vlot leest, dat het een waargebeurd verhaal is, dat ze hem op twee dagen uit had, en dat één of andere bekende recensent er onlangs nog vol lof over was.
In tijden waar alles snel-snel-snel moet, lijkt het me heerlijk om je te kunnen vastbijten in een goed boek. Dat je stoorzenders kan uitschakelen terwijl je je overlevert aan het verhaal. Ik begin vaak vol enthousiasme, maar bereik zelden de helft. Zonde. ’T heeft in mijn geval eerder met een gebrek aan concentratie te maken, denk ik dan. En tijdsgebrek, uiteraard.
Hoewel ik er zelf amper in slaag om minstens 1 deftig boek per jaar te lezen, doe ik er alles aan om m’n kinderen aan’t lezen te krijgen. Voor Corona het land platlegde, trokken we driewekelijks naar de bibliotheek. De kinderen kozen er toen vol enthousiasme zelf hun boeken. Veelal voorleesboeken of zoekboeken.
Leeshoek in de slaapkamer
In hun kinderkamer (die ik bewust vrij van speelgoed en prikkels hou) hebben ze een zogenaamde cozy corner aka leeshoek ingericht. Onder de klamboe met zachte materialen zoals knuffels, dekentjes en kussens, maar dus ook een verzameling boeken. Tijdens de lockdown kreeg ik hulp van Designed For Kids om de leeshoek extra aan te kleden. Ze overtuigden me van ’t gebruik van aardse of zelfs donkere tinten in de lichte ruimte. Iets wat ik voorheen nooit durfde.
Katrien en Karen, de dames van Designed For Kids geven niet alleen enthousiast styling- en interieuradvies, maar hebben in de eerste plaats een webshop waar je de tofste kindermerken vindt. Denk aan Nobodinoz, Ferm Living en Kids Depot.
Ik scoorde er o.a. de blue velvet zitzak van Nobodinoz. Die zalige poef in combinatie met een stapel nieuwe boeken was blijkbaar voldoende om de m’n zoon tot een uur in stilte aan’t lezen te krijgen. Misschien moet ik me de volgende keer ook in die zitzak smijten wanneer ik een boek wil uitlezen. Wat denkt ge?
Hier mogen ze in bed lezen. Vinden ze geweldig. En idd om de paar weken naar de bib en dan zelf boeken mogen kiezen.
Indd, naar de bibliotheek te gaan en zelf hun boeken te mogen kiezen heeft hier enorm geholpen in het aanwakkeren van die leesinteresse. Omdat ze beseffen dat die boeken ook weer weg gaan, dus ze willen alles wat erin staat gezien hebben ^^.
Zoon Felix kan zelf nog niet lezen maar als ik hem laat doen lees ik makkelijk 20 boeken per dag voor. Ik ben voor mezelf blij als ik de HUMO uitgelezen krijg :p Als kind was ik nochtans wel een lezer.
Heerlijk toch! Zich zo kunnen focussen op een verhaal en prentjes <3.