Wat kijk ik soms op naar de Nederlanders. In veel opzichten staan ze een stuk verder dan wij, Vlamingen. Want terwijl wij steigeren omdat het ziekenhuisverblijf voor kersverse moeders ingekort wordt van 5 naar 2 dagen, is het voor Nederlanders doodnormaal. Meer zelfs, terwijl wij piekeren over het aantal dagen op de materniteit, kiezen Nederlanders er steeds vaker voor om het ziekenhuis volledig achterwege te laten. Ze kiezen voor een thuisbevalling.
Poliklinisch bevallen
Ik had de luxe van twee vlotte bevallingen zonder complicaties. Ik was uiteraard vermoeid, maar tegelijkertijd stroomde de adrenaline door mijn lijf. En vooral, ik wou zo snel mogelijk naar huis. Wennen aan de nieuwe situatie in mijn eigen omgeving. De vroedvrouwen keken me vreemd aan toen ik hen amper 24u na de bevalling meegaf dat ik naar huis wou. Ik liet me overhalen om een nachtje te blijven, vooral in functie van de borstvoeding.
Wat was ik blij toen ik na twee dagen op de kraamafdeling, de glazen deur van het ziekenhuis achter me mocht dichtslaan. Ik herinner me nog zo goed het moment dat we Jules in zijn Maxi-Cosi nestelden. Met veel goesting en de zon op ons gezicht gingen we naar huis. Ik voelde me eindelijk echt mama. Spannend, maar oh zo fijn!
Zonder kraamhulp
Zonder kraamhulp, maar met ontzettend veel hulp van (schoon)ouders en vrienden genoot ik van de eerste kraamweken. Instinct nam over en ik ververste luiers aan de lopende band, de borstvoeding liep van een leien dakje en zo goed als ik kon, troostte ik mijn baby. Natuurlijk waren er momenten dat de twijfel toesloeg. Er waren momenten dat ik meehuilde, omdat troosten niet werkte. Maar al bij al, was het een mooie periode.
Alleen met de baby… wat nu.
Het was pas wanneer Matthijs amper 10 dagen na de bevalling opnieuw ging werken, dat de angst toesloeg. Alleen met de baby. Wat nu? Of erger, wanneer Alixe geboren was en Jules als hyperactieve peuter van 15 maanden rondholde. “Alleen met twee kinderen… Wat nu?” Maar opnieuw nam het instinct over en overleefden we de periode zonder kleerscheuren.
Poliklinisch bevallen.. Is’t een aanrader?
Elke vrouw, elke baby, maar vooral elke bevalling is anders. Het is een keuze die niemand voor jou kan maken. Luister naar je eigen lichaam, vertrouw jezelf. Heb je twijfels? Communiceer hierover met je arts of vroedvrouw. Ik had geen complicaties en voelde me misplaatst in een ziekenhuiskamer. Voor mij was poliklinisch bevallen i-de-aal. Binnen en buiten.
Lijkt het je wat? Poliklinisch bevallen? Leuk! Zorg ervoor dat je voldoende steun hebt bij thuiskomst. Een helpende partner, (schoon)ouders, vrienden of familie die een handje toesteken, maar overweeg ook kraamhulp, waarbij een vroedvrouw aan huis komt voor de opvolging jou en je baby.
Q: Hoe lang verbleef jij op de kraamafdeling?
Like what you read?
Volg me Bloglovin’
Like what you see?
Volg me op Instagram
Ik voelde me pas echt mama op het moment dat ik het ziekenhuis verliet. Eindelijk kon ik zelf beslissen over mijn kind, zonder rekening te moeten houden met de mening van 30 verschillende verpleegkundigen.
Bij mijn tweede ben ik dus poliklinisch bevallen. En bij de derde koos ik voor een thuisbevalling.
Inderdaad: in Nederland is dat doodnormaal. Hier in Vlaanderen heb ik toch wat mensen moeten overtuigen van het idee. Maar het was de allermooiste bevalling die ik me kon wensen.
Voila, precies wat ik wil zeggen. Ik voelde me ook pas moeder worden wanneer ik thuiskwam met de baby. “Nu is’t voor echt”. Spannend, maar positief spannend :D.
Thuisbevallen vind ik echt .. wauw! top!
Ik zou het persoonlijk niet durven. Ik koos 2x voor epidurale verdoving, en die kans heb je natuurlijk niet thuis.
Poliklinisch ik ben fan! 3,5u na Astor zijn eerste schreeuw was ik al helemaal thuis geïnstalleerd.. Hopelijk binnen twee maanden het zelfde scenario.
Zotjes!
Maar inderdaad als je zelf aangeeft, tis zo afhankelijk van je bevalling. ‘T is een luxe om zonder complicaties te mogen bevallen, waarbij je je kindje meteen mooi drinkt e.d. .
Wat heb je dit mooi beschreven :)! Ik moest zelf op het ziekenhuis bevallen omdat mijn baby aan de grote kant was en ik ingeleid werd. Helaas was mijn hele bevalling zo’n nare ervaring dat ik nooit meer thuis zou durven bevallen. Terwijl ik dit in eerste instantie heel graag had gewild!
Dankjewel !
En ben je dan lang in’t ziekenhuis gebleven na je bevalling?
Ik ben thuis bevallen, echt heerlijk!! Laatst lag ik 2 dagen in het ziekenhuis na een operatie en zelfs toen was ik het na 1 nacht al helemaal zat daar. Dus ik moet er niet aan denken om 5 dagen in het ziekenhuis te moeten blijven na een bevalling, eerlijk gezegd.
Haha, mij kon je er ook niet gelukkig mee maken.
Ik wou zo snel mogelijk naar huis 😀
Beide keren ben ik in het ziekenhuis bevallen vanwege complicaties tijdens de zwangerschap. De eerste werd s’avonds laat geboren en de volgende ochtend ging ik naar huis. De tweede heb ik mogen ‘genieten’ van vijf dagen ivm de keizersnede.
Bij een keizersnede vind ik het een natuurlijk wel logisch dat de moeder goed opgevolgd wordt! Spreekt voor zich 😀
In Nederland beval je in principe thuis of in een zorghotel, tenzij een arts denkt dat dat niet kan. Je mag kiezen voor een ziekenhuis, maar daar betaal je flink voor (300+Euro) en je blijft sowieso niet slapen.
In Nederland is het zo ingeburgerd ondertussen, maar mag ik vragen wat je er persoonlijk van vindt? Het feit dat je niet lager ‘mag’ blijven?
Ik snap niet waarom je in een ziekenhuis zou willen zijn als het niet medisch noodzakelijk is? Alle zorg en aandacht die je nodig hebt komt naar je toe thuis, plus je ligt lekker in je eigen bedje. Ik zie geen nadelen. 🙂
Ik ben overigens zelf in het ziekenhuis bevallen, met ruggenprik, en mocht na 2 dagen naar huis. Dat was overigens omdat ze met een vacuumpomp gehaald moest worden en ik medicijnen gebruik waarvan ze wilden weten of ze er geen nadelen van ondervond. Puur ter controle.
Ik heb de luxe gehad op drie gemakkelijke thuisbevallingen. Dus na de bevalling lekker douchen kraamverzorgster zorgde voor een schoon bed en na de douche zat ik in een heerlijk schoon bed met m’n baby thuis te genieten!
Lijkt me heeeeerlijk! Maar tegelijkertijd zo spannend (zeker bij je eerste bevalling!).
Het is zo ingeburgerd in Nederland en daar kijk ik net zo naar op.
Hier in Vlaanderen is dat allesbehalve het geval. Thuisbevallen is uitzonderlijk :).
Ik ben de jongste van 3 zussen, mijn zussen waren allebei met al hun bevallingen thuis geweest en dat gaf voor mij de doorslag en het feit dat ik met nog geen kwartier in het ziekenhuis was als er iets mis zou gaan. Maar merk wel dat er in Nederland meer vrouwen in het ziekenhuis gaan bevallen, ik vind het belangrijk dat je zelf de keuze hebt waar je je goed bij voelt!
Ik ben zo’n “toffe hollander” die thuis is bevallen en ik vond het fantastisch. Ik kijk vol euforie terug op een prachtige gebeurtenis. Ik hoefde nergens heen, alles werd voor me geregeld in huis en ik had nergens omkijken naar. Het was echt heerlijk relaxed, iets dat zeker top is ter bevordering van een soepele bevalling. Ik zou echt NIET 5 dagen in het ziekenhuis willen liggen als dat niet nodig is. Ik vond het echt magisch om de hele kraamweek lekker thuis te zijn in eigen omgeving, ook goed voor je herstel. Ik kan me echt niet voorstellen dat je 5 dagen in een ziekenhuis zou willen liggen met je kersverse baby!
Ik ben zelf ook 1x poliklinisch bevallen (na een paar uur naar huis). Bij mijn eerste wou ik dit ook, maar was door zwangerschapsvergiftiging niet mogelijk (alles ging wat mis daardoor). Toch hoop ik dat niet iedereen poliklinisch gaat bevallen, k ben namelijk vroedvrouw in een ZH, en wil nog wel een beetje werkzekerheid ;). Overigens is het nu al zo dat mama’s maar 3 nachten meer mogen blijven vanaf opname, dus als ze wat pech hebben en lang in arbeid zijn, moeten ze erg snel naar huis. En niet alle mama’s zijn even zelfzeker om zich daar goed bij te voelen.
De vroedvrouwen in Nederland (verloskundigen) komen gewoon naar je toe in Nederland. Als je om wat voor reden dan ook in het ziekenhuis kan/moet/wil bevallen doen ze de bevalling daar. Locatie staat los van het vak
Weet ik wel, maar bevallen kan je niet van tevoor regelen tussen 14u en 22u zeg maar (de shift die ik altijd doe), dus moet je de hele dag door backup regelen voor je gezin, en dat gaat niet voor iedereen zomaar ;). Ik kan moeilijk mijn twee koters meenemen in het midden van de nacht naar een bevalling.
Nee, de dames werken bijna altijd in maatschappen. Meestal met minimaal een vrouw of 3-4. De diensten worden vaak gewoon verdeeld.
Als mama in Nederland ben ik echt zó blij en dankbaar dat ik bij al mijn 3 jongens thuis heb kunnen bevallen. Gewoon heerlijk in je eigen omgeving. Niet gekluisterd aan een kamer of bed. Zo rielekst en fijn. Natuurlijk begrijp ik ook dat dit niet bij elke vrouw mogelijk is, maar de verloskundige zag geen reden om mij naar het ziekenhuis te laten gaan. En daar was ik súperblij mee! De kraamhulp hebben we eerder naar huis gestuurd . Ik wilde en kón best alleen!
Beide keren in het ziekenhuis bevallen, de eerste keer omdat ik zwangerschapsvergifitging had en de tweede keer omdat ik van een tweeling zou bevallen.
In Nederland is dat inderdaad meer ‘in’ om thuis te bevallen. Zelf zou ik het niet meteen aandurven maar ik ben wel zeker en vast voorstander van poliklinisch te bevallen. Ik moet zelf binnen een paar weken bevallen van mijn eerste kindje en waar ik nog meer tegenop zie dan die bevalling zelf is het verblijf in het ziekenhuis waarbij 15 vroedvrouwen allen wel eens hun mening zullen verkondigen, naast de obligatoire schoonfamilie die het meestal ook altijd wel ‘beter’ weet. In Vlaanderen kunnen we dus nog wat leren van die Nederlanders.
Ik ben een Nederlandse en ik ben in het ziekenhuis bevallen. Ik had uiteindelijk ook geen keus hoor, maar voordat het noodzaak werd, had ik daar zelf al voor gekozen. Ik was er lange tijd niet uit wat ik wou, maar ik kwam er halverwege mijn zwangerschap achter dat ik niet van de trap afgesjouwd kan worden, mocht er iets misgaan! Dat wordt dus het dakraam uit getakeld worden door de brandweer :p Daar zat ik niet echt op te wachten. Nu ik bevallen ben, zou ik bij een volgende absoluut weer voor het ziekenhuis kiezen. De geboorte van mijn dochter was nogal een onderneming en ik was heel blij dat er direct ingegrepen kon worden toen het allemaal verkeerd dreigde te gaan.
Ik heb uiteindelijk 3 dagen in het ziekenhuis gelegen, maar bij een voorspoedige bevalling kan het zomaar zijn dat je twee uur later alweer in de auto naar huis zit. Ik vind dat eigenlijk wel erg vlot. Net bevallen en dan moet je meteen al denken aan je boeltje bij elkaar rapen, kind inpakken en wegwezen. En ik vond het zelf ook erg fijn dat we de eerste dagen dag en nacht hulp hadden 😉
Ik wilde graag thuis bevallen (ik kwam niet in aanmerking na mijn eerste), maar ik wilde daarna wel naar het ziekenhuis. Ik vond dat eigenlijk echt zalig om daar te zijn, ook al kreeg ik duizend verschillende adviezen. Het deed me zo deugd om alleen nog in de cocon van de baby te zijn en niet in de sleur van het huishouden. Ik vond de nachten daar ook makkelijker dan thuis. Ik zou dat eerder pure horror vinden om meteen naar huis te moeten. En er kwam ook wel een vroedvrouw thuis, maar daar had ik niet zoveel aan. Het was vooral het niet moeten zien van keuken/strijk/poets/regelingen treffen voor oudere kinderen…Alleen daar kon ik echt bekomen, en bezoek ontvangen ging ook veel vlotter. Ik had ook nog wat medische issues (ik, niet de baby) dus dat hielp ook echt. Ik snap dat het luxe is, maar ik vond hotel mama zalig!
Nu, ik heb ook eens naar de droomfabriek geschreven dat ik eens in het ziekenhuis wilde liggen. Misschien ben ik gewoon raar, maar ik vond dat echt geweldig. Ik zou zo terugwillen (voor te bevallen, niet voor iets anders uiteraard)
Ik begrijp niet wat men zo vreselijk vindt aan een verblijf in de kliniek na bevalling. Ik was er 7 dagen. Om allerlei niet erg dramatische redenen en vond het geweldig. Ik had best nog een weekje kunnen blijven. Doordat zoontje ambulant op de ‘prenatale’ lag – op en af vd kamer bij mij naar daar vr antibiotica – en er toen maar twee andere kleintjes op prenatale lagen, kreeg ik ook wel extra ondersteuning, kon ik rustig veel vragen stellen, luxe.
Niet hoeven denken aan huishouden enkel aan jezelf en baby. Zelfs met kraamhulp en toegewijde partner thuis, kliniek is toch pas echt ‘lazy ass’. En die bezoekers komen zowel thuis als in de kliniek. Ja, volgende keer graag weer een volle week aub!!
(Dit geldt uiteraard enkel vr een privé kamer, mocht ik moeten delen, pak ik zo m’n boeltje op en ga ik huiswaarts)