De langverwachte zomer komt eraan, en bij huize Depret staat die synoniem voor tuinfeestjes. We zien namelijk elke streep zon als gelegenheid om de barbecue en frisse rosé boven te halen. Dat we binnen ons gezin ook nog eens drie zomerjarigen hebben, geeft extra excuses om slingers en ballonnen op te hangen.
De afgelopen twee jaar stond het feestgedruis, dankzij een welgekend virus, op een laag pitje. Er werd voorzichtig gevierd. En petit comité. Dik tegen mijn goesting, als je weet dat deze moeder het liever groots aanpakt. Met iédereen die ons lief heeft, een gigantische stapeltaart voor 50 personen, verschillende thema activiteiten én een springkasteel (of twee). Die beperkte kring heeft wel degelijk zijn charmes, maar toch hou ik er meer van als vrienden en familie zich kunnen mengen. Dat mijn beste vrienden ook mijn ouders leren kennen, en omgekeerd. Framily, kendet? Niet geheel onbelangrijk, als je’t mij vraagt.
Pas op, ‘t was heus niet alleen kommer en kwel, die lockdowns. Ik schreef hier al eerder hoe heerlijk rustig ik de eerste weken na mijn bevalling ervaren heb. Ik zou het iedereen aanraden, om jullie tijd te nemen en dat nieuwe gezinslid te leren kennen. Alvorens het, veelal tegen uw goesting, door ieders handen te laten glijden.
Al heb ik mogelijks gemakkelijk spreken. De combinatie van een derde kind (serieus, wie ligt daar nog wakker van) en een lamleggende pandemie, zorgden ervoor dat we, een jaar na datum, nog steeds van die zorgvuldig uitgekozen doopsuiker kunnen genieten.
Dat kleine babytje is ondertussen uitgegroeid tot een enthousiaste peuter die vol overgave zelf rond tjekkelt en duidelijk maakt in wiens armen hij wilt vertoeven. Het sociaal leven herpakt zich, mijn koelkast is opnieuw gevuld met aperitief en happekes.
Laat maar komen, die zomer. Wij zijn er klaar voor!